Groene vingers

Toen we een gezamenlijk huis zochten, was ‘buitenruimte’ een eis. Dat we zouden eindigen met een tuin van zeventien meter diep was niet per se de bedoeling. Om allerlei redenen was er al een paar jaar niets aan het onderhoud gedaan. Onze tuin lag er bij als een alsof Mowgli en Shere Kahn zich er uitstekend thuis zouden voelen. Lees verder “Groene vingers”

Kijken of niet kijken

Deze week las ik drie bespiegelingen van krantencolumnisten over kijken of niet kijken. Ik was er snel uit; niet zozeer omdat het wereldkampioenschap voetbal in Quatar gehouden wordt, met alle ellende van dien, maar omdat ik nagenoeg niets met de sport voetbal heb. Een voetbalwedstrijd komt op mij over als 22 miljonairs die over een stuk gras rondhobbelen in de hoop dat er aan bal langskomt, en die op de grond gaan liggen piepen als de tegenpartij hen met een vinger aanraakt. Ik snap voetbal niet, en waarschijnlijk snapt voetbal mij niet. Mijn kijken-of-niet-moment viel al eerder. Lees verder “Kijken of niet kijken”

Marskramerpad

Nog maar eens lekker weg in eigen land. Of beter: lekker weg in eigen schoen. We liepen niet in Schotland, maar op het Marskramerpad. Om er wat kantoorjargon tegenaan te gooien: het coronavirus gaf een nieuwe impuls aan een lopend project. En ook: de blog die ik begin mei schreef, maar niet plaatste. Nu wel.

Lees verder “Marskramerpad”

Lekker weg in eigen land

Lekker weg in eigen land, het was eigenlijk niet zo aan ons besteed. Of toch wel, maar dan bovenop alle buitenlandse tripjes die we maakten. Dat klinkt snobistisch, en dat is het ergens ook. Het gebrek aan buitenlandtripjes begint voelbaar te worden, dus daarom vierden we vakantie in Zuid-Limburg.
Lees verder “Lekker weg in eigen land”

Nieuw verfje

U ziet, de weblog is in een nieuw jasje gestoken. Ik wilde een nieuw blog schrijven, logde in, en bedacht me dat ik wat dingen aan het uiterlijk van de website wilde veranderen en voor ik het wist haalde ik de boel overhoop en was ik een paar dagen bezig. De bewuste blog bestaat dus nog niet, wel het verhaal over de nieuwe verf.

Lees verder “Nieuw verfje”

De Montferlandse Toppenroute is top

Het is een clichématige rotkop, maar daarom niet minder gemeend. De Montferlandse Toppenroute kwam met stip binnen in mijn top 5 van mooiste Nederlandse wandelroutes. Voor wie denkt dat je voor heuvels naar Limburg moet; welkom in de Achterhoek.

Lees verder “De Montferlandse Toppenroute is top”

Een opgeruimde boekenkast en een leeg hoofd

We kwamen met kapot gewassen handen terug van vakantie, deden voor de vorm nog anderhalve dag alsof alles normaal was, en daarna werd de wereld heel klein. Ik deed wat elk mens deed: de zolder schilderen. Lees verder “Een opgeruimde boekenkast en een leeg hoofd”

Potsdam; Plattenbau en rococo

Potsdam, dat is de plek waar toeristen heen moeten voor Sanssouci en het oude Hollandse wijkje. Het stadje ligt net buiten Berlijn en ik was er nog nooit geweest, deels omdat ik weinig aan verplichte toeristenlijstjes doe, deels omdat ik in Berlijn doorgaans op metrokaarten A+B reis en Potsdam in zone C valt. Toen doken er weer goedkope treinkaartjes op en gingen we naar Potsdam; niet een dag, maar drie dagen.

Lees verder “Potsdam; Plattenbau en rococo”