Lekker weg in eigen land

Bos, Terschelling

Lekker weg in eigen land, het was eigenlijk niet zo aan ons besteed. Of toch wel, maar dan bovenop alle buitenlandse tripjes die we maakten. Dat klinkt snobistisch, en dat is het ergens ook. Het gebrek aan buitenlandtripjes begint voelbaar te worden, dus daarom vierden we vakantie in Zuid-Limburg.

Ondanks corona kwamen we vorig jaar in acht landen. Vlak voordat het virus Europa in de houdgreep nam (of eigenlijk terwijl, maar wisten wij veel. En veel anderen met ons) treinden we naar Portugal, via Spanje, Frankrijk en België. Toen de grenzen weer opengingen wandelden, fietsen en camperden we door Duitsland, waarbij we Świnoujście bezochten. Welkom in Polen. In september wandelden we in Oostenrijk en liepen de Italiaanse grens over voor uitzicht en een bordje heerlijke pasta. Coronaproof reizen vroeg improvisatievermogen, maar er bleek best veel mogelijk.

 

Toen ging de grens dicht. De voorspelde taaie herfst met tweede golf kwam en dreef ons naar binnen. We nestelden ons op de bank met een kop thee en kochten de enorme televisie die we pas zouden kopen als het oude kleine beeldbuisje het zou begeven. We boekten onze  tickets voor de eerste nachttrein vanuit Nederland naar Wenen om naar februari, want de hele trein werd uitgesteld. In plaats daarvan gingen we naar Terschelling, waar de foto’s bij deze blog gemaakt zijn. Het was overigens heerlijk: er waren bijna geen toeristen, het museum en de winkels moesten sluiten, maar gelukkig wilde de horeca zelfs tot in de outback van Oosterend bezorgen. Op huurmountainbikes en wandelschoenen verkenden we het eiland en besloten dat het leuk was.

Kerst kwam en ging zonder grote diners, de jaarwisseling bracht hoop, maar 2021 maakte nog niet veel waar. In het Valentijnsweekend gingen we niet naar Londen, maar zetten onze tickets opnieuw om in vouchers. Dat had niets te maken met mijn vermeende gebrek aan gevoel voor alles wat naar romantiek neigt, maar alles met een dichte grens. Gelukkig vroor het zo hard dat Leiden in een wolk van sneeuw- en ijspret veranderde. Dolgelukkig zwierde ik vier dagen over vaarten en grachten tot de dooi toesloeg en ik met spierpijn op de bank plofte.

Nou waren er nog eerdergenoemde tickets voor de nachttrein naar Oostenrijk, maar die werden eerst verplaatst naar maart en daarna naar april en zelfs daar heb ik ernstige twijfels bij. De laatste week van februari was al vrij en daar moest toch maar wat mee. We boekten een huisje op een Limburgs vakantiepark. Als iemand me pre-corona had verteld dat we vrijwillig een hele week in een huisje op een Nederlands bungalowpark zouden gaan zitten had ik daar waarschijnlijk heel hard om gelachen en daarna om een dwangbuisje gebeld. Zelfs kort voor vertrek vroeg ik me af hoe ik me een week in Limburg zou moeten vermaken.

 

Het was geweldig. Het was weliswaar geen buitenland, maar er waren een heleboel on-Nederlandse heuvels vol wandel- en fietspaden, oude boerderijen, kasteeltjes en uitzichten. Het weer deed ongeveer hetzelfde als vorig jaar in Zuid-Portugal en pas op de laatste dagen waren de meegebrachte winterkleren nodig. We misten de etentjes en terrasjes, maar het uitgebreide to go-aanbod van de lokale horeca maakte in elk geval iets goed. Op vrijdag namen we na een wandeling door Heerlen en Landgraaf de bus, en nog een bus. Ineens waren de kentekens niet geel, maar wit.

We stapten uit in Herzogenrath. Voorzien van de in Nordrhein-Westfalen verplichte medische mondkapjes deden we boodschappen, en haalden broodjes en thee bij de broodjeshoek van de supermarkt, die tot onze milde verbazing open was. De bankjes naast de supermarkt waren bezet door wat duistere, kettingrokende types waar dit deel van Duitsland patent op lijkt te hebben, maar dat was niet erg. In de zon, op de stationstrappen aten we onze broodjes. Duitse broodjes uit Herzogenrath, op loopafstand van de grens. Het is voorlopig het exotische hoogtepunt van 2021.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.