De Montferlandse Toppenroute is top

Montferlandse toppenroute

Het is een clichématige rotkop, maar daarom niet minder gemeend. De Montferlandse Toppenroute kwam met stip binnen in mijn top 5 van mooiste Nederlandse wandelroutes. Voor wie denkt dat je voor heuvels naar Limburg moet; welkom in de Achterhoek.

De Montferlandse Toppenroute ligt in, u raadt het, Montferland, in het zuiden van de Achterhoek. De route is 43, of eigenlijk 33 kilometer lang. Daardoor werd het vooraf even puzzelen: in feite is de route een mini-wandelnetwerkje van 43 kilometer, waarvan de buitenste lus 33 kilometer is, terwijl de extra kilometers worden gemaakt door wat doorsteekjes door het bos. Wie de volledige route wil lopen zal stukken moeten dubbelen, of over een handlanger met een auto moeten beschikken. Juist door die doorsteekjes en alle ongemarkeerde paadjes biedt de route een hoop mogelijkheden voor wie geen zin heeft in een lange dagtocht.

De route is behoorlijk goed gemarkeerd, met opvallende gele bordjes op de toch al volgeladen markeringspaaltjes. De kronkelende bospaden zijn echter hogere wiskunde voor mensen met een slecht richtingsgevoel, waaronder ik mezelf reken. Een GPX-bestand biedt uitkomst en is gelukkig op deze kleurrijke website te vinden.

Montferlandse Toppenroute

Het terrein is beslist onhollands. Zodra we uit de auto stappen begint het pad te stijgen en wordt 33 kilometer lang bijna nergens echt vlak. De route loopt over 18 toppen van tientallen meters boven NAP, en daar zitten een paar serieuze kuitenbijters tussen. Elke top is gemarkeerd met een paaltje met een QR-code, maar die informatie laten we aan ons voorbij gaan. De Hulzenberg is daarnaast opgesierd met een 21 meter hoge uitkijktoren. Die beklimmen we wel, maar niet nadat we onszelf moed hebben ingedronken met cola.

De route pakt weinig bebouwde kom mee en is daardoor des te rustiger. Ondanks dat het hoogzomer is, komen we weinig mensen tegen; een stel enthousiaste hardlopers die bij uitkijkpunt de Kale Jacob oprennen, wat mountainbikers en een paar mensen met hond, dat is het wel zo’n beetje. Bij ‘t Peeske, een cafe met speeltuin en parkeerplaats weten we weer waar iedereen gebleven is, daarna lopen we snel het bos weer in.

Omdat we ten zuiden van Zeddam zijn gestart en linksom lopen, zit de beschaving en de bijbehorende horeca in de staart. We pakken een terrasje met taart in het Duitse Elten en pauzeren bij de molen tussen Stokkum en ’s Heerenberg. Na s’Heerenberg zijn de voeten moe en maakt de route nog een bocht. Afsnijden? Nee, we lopen ‘m helemaal!

Montferland voelt met haar bossen en heuvels aan als een stukje buitenland in Nederland. Zelfs de molens zijn anders. Het is niet voor niets dat we een dag later naar s’ Heerenberg reden. We wilden het kasteel graag van binnen zien, maar we wilden ook nog een middagje in de bossen dwalen.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.