“Champagne! twitterde ik om een uur of een s’nachts. Wat een fantastische overwinning voor Duncan Laurence, het was groot feest in mijn Songfestival-clubje. Maar de vele data die het Eurovisie Songfestival oplevert zijn ook een feestje; voor grafiekenknutselaars, om precies te zijn.
Lees verderAuteur: karolienvanwijk
Pravčická brána – Prebischtor
Of je nu de Tsjechische of de Nederlandse naam kiest, deze natuurlijke zandstenen brug in Boheems Zwitserland is wonderschoon. Maar eigenlijk was de hele wandeling verbluffend mooi, inclusief een boottocht, fantastische vergezichten en horeca op de juiste plaatsen. Lees zo’n twintig kilometer mee.
Lees verder “Pravčická brána – Prebischtor”De foto’s van het langzame reizen zijn vertraagd wegens langzaam internet
De kunst van langzaam reizen
De afgelopen dagen treinden we naar Bad Schandau. Dat had best in een dag gekund, maar dat deden we niet. In een tijd waarin druk, druk, druk en vliegen de norm is, is het misschien tijd voor een verhaaltje over langzaam reizen.
Lees verder “De kunst van langzaam reizen”Fotografen willen in een Landschaftspark
Landschaftsparken, complexen vol oude industriemeuk, opgeleukt met trappetjes en cafeetjes voor bezoekers, zijn misschien wel de beste plek op aarde voor mensen met een fotografiehobby. Ik was er half maart en maakte foto’s tot de regen me verjoeg.
Lees verder “Fotografen willen in een Landschaftspark”Tienhovense plassen deel 2
Niet zonder camera door de Tienhovense plassen lopen, schreef ik vorig jaar, want het is er heel erg mooi. Afgelopen weekend deed ik het weer, maar gelukkig is de huidige smartfoon uitgerust met een betere camera.
Lees verder “Tienhovense plassen deel 2”Law 5-2(06)
Nee, geen code om ruimteschepen te hacken, maar de naam van een stukje lange-afstandswandelpad. De etappe tussen Santpoort-Noord en Overveen van het Kustpad, om precies te zijn. Ik liep het stuk voor de vierde keer en het blijft me verbazen hoe mooi het is.
Lees verder “Law 5-2(06)”Grebbeliniepad; van Spakenburg naar Baarn
Het was geen weer om te wandelen; afwisselend miezer en regen tegen een achtergrond van grauwgrijze lucht. Toch wilden we een frisse neus, na weken vol kantoor en te veel decembergesnoep. Blessuretechnisch (en weertechnisch) was een lange wandeling geen goede optie, maar er lag nog een plan om het Grebbeliniepad te lopen.
Londen in een weekend
Het was half november en we waren in Londen. Ik ben reissnob genoeg om te zeggen dat ik alle toeristendingen van Londen al eens op de foto heb gezet, maar nog niet met de nieuwe Panasonic. Die heeft een miniscuul, maar fijn knopje met een lading filtertjes eronder die Instagram nog overbodiger maakt dan het al was. Als experiment koos ik Dynamic Monochrome, omdat ik bedacht dat een grauw en herfstig Londen wel wat contrast kon gebruiken. Het grauw viel mee (twee dagen volle zon), en het filtertje beviel steeds beter, hoewel ik eerlijk toegeef dat ik een stapel bewogen foto’s heb gedelete.
Blessuretijd
Nee, ik heb niet gewandeld. Of wel, met het tv-scherm van een loopband voor me.
Dat zijn jullie niet van mij gewend. De maan is rond, muizen lusten kaas en Karolien wandelt. De dag na de Amsterdam City Walk had ik spierpijn. Niet vreemd. Ik deed boodschappen en werkte in de tuin. De spierpijn ging weg, de pijn in mijn schenen bleef. Toen de volgende ochtend het wandelingetje van tram naar werk al serieus pijnlijk was (geloof mij, dat is heel kort), belde ik mijn geweldige fysiotherapeut. Die constateerde MTSS, oftewel een variant van shin splint.