Ik doe al mijn stunts zelf
We zijn er, we hebben het gehaald, de West Highland Way is af! We vierden het net al in de Wetherspoons met Irn bru, bier en een groot stuk knoflookbrood met kaas, en dat gaat vanavond ongetwijfeld een vervolg krijgen in de pub. Maar nu eerst douchen, want het was vandaag zweten geblazen. We kregen opnieuw het allermooiste lenteweer dat we ons konden wensen.
Lees verder “West Highland Way, van Kinlochleven naar Fort William (finish)”
Er is niets zwaarder dan naar je rustdag lopen, mentaal dan hé? Als we de West Highland Way aaneengesloten hadden gelopen had ik dat prima gevonden, maar vandaag liepen we naar de rustdag en waren de benen inderdaad aan rust toe. Toch liep het allemaal bijzonder vlot vandaag; goed pad, mooie omgeving en als bonus het beste lenteweer dat Schotland te bieden heeft.
Lees verder “West Highland Way, van Inverarnan naar Tyndrum”
We houden van Schotland en van wandelen, en dan is West Highland Way eigenlijk verplichte kost. Daarom schrijf ik dit nu op mijn oude laptop, op mijn bed in de pub in Drymen, terwijl de modder nog aan mijn broekspijpen zit. Ik had nog nooit van Drymen gehoord, maar het is een verzameling huizen met een pub, een kleine Spar en accommodaties voor wandelaars. Heel veel wandelaars.
Op 22 augustus beklommen we Goatfell. Die avond lag ik met spierpijn en een goed boek op de bank en schreef niks. Maar de hoogste berg van Arran is alsnog een blog waard. Lees mee en geniet.
Ik ben op vakantie. Terwijl ik dit schrijf tikt de regen op het raam van het Schotse vakantiehuis, de thee dampt en in de koelkast liggen lokale biertjes en kaas te wachten op consumptie. Regen? Nee, niet erg. Ik ben deze vakantie al een paar keer natgeregend omdat ik toevallig buiten wilde zijn, en nu ik binnenzit is het ook prima. Doe waar je zin in hebt; choose Corrour.
