Marskramerpad

Nog maar eens lekker weg in eigen land. Of beter: lekker weg in eigen schoen. We liepen niet in Schotland, maar op het Marskramerpad. Om er wat kantoorjargon tegenaan te gooien: het coronavirus gaf een nieuwe impuls aan een lopend project. En ook: de blog die ik begin mei schreef, maar niet plaatste. Nu wel.

Lees verder “Marskramerpad”

Lekker weg in eigen land

Lekker weg in eigen land, het was eigenlijk niet zo aan ons besteed. Of toch wel, maar dan bovenop alle buitenlandse tripjes die we maakten. Dat klinkt snobistisch, en dat is het ergens ook. Het gebrek aan buitenlandtripjes begint voelbaar te worden, dus daarom vierden we vakantie in Zuid-Limburg.
Lees verder “Lekker weg in eigen land”

Een opgeruimde boekenkast en een leeg hoofd

We kwamen met kapot gewassen handen terug van vakantie, deden voor de vorm nog anderhalve dag alsof alles normaal was, en daarna werd de wereld heel klein. Ik deed wat elk mens deed: de zolder schilderen. Lees verder “Een opgeruimde boekenkast en een leeg hoofd”

Potsdam; Plattenbau en rococo

Potsdam, dat is de plek waar toeristen heen moeten voor Sanssouci en het oude Hollandse wijkje. Het stadje ligt net buiten Berlijn en ik was er nog nooit geweest, deels omdat ik weinig aan verplichte toeristenlijstjes doe, deels omdat ik in Berlijn doorgaans op metrokaarten A+B reis en Potsdam in zone C valt. Toen doken er weer goedkope treinkaartjes op en gingen we naar Potsdam; niet een dag, maar drie dagen.

Lees verder “Potsdam; Plattenbau en rococo”

Geheime projecten en een nieuwe sjaal

Ik schreef een tijdje niets, maar breide en haakte. Het resultaat mag nu pas online, want Sinterklaas is geweest en alle cadeautjes zijn gegeven. De supergeheime projecten waren natuurlijk Sinterklaascadeautjes. Mijn moeder vroeg een muts met vrolijke streepjes en schoonzusje wilde graag sokken met poezen. Veel plezier er mee!

Voor mezelf haakte ik ondertussen een sjaal van een bol wol in verlopende tinten die ik voor mijn verjaardag kreeg. Het was even puzzelen, want een echte haakster ben ik niet, maar gelukkig wemelt het internet van de filmpjes en voorbeelden hoe het moet. Het resultaat is precies voor de winterse kou af.

gehaakte sjaal

Islay

Ik wilde naar Islay vanwege de whiskystokerijen en, na het lezen van het Wikipedia-lemma over het eiland wilde ik ook naar Finlaggan. De wandelkaart zag er plat en modderig uit, met weinig interessante paden. Hoe zouden we ons hier drie dagen gaan vermaken? Het tegendeel gebeurde; ik werd verliefd op Islay.

Lees verder “Islay”

Choose Corrour

Ik ben op vakantie. Terwijl ik dit schrijf tikt de regen op het raam van het Schotse vakantiehuis, de thee dampt en in de koelkast liggen lokale biertjes en kaas te wachten op consumptie. Regen? Nee, niet erg. Ik ben deze vakantie al een paar keer natgeregend omdat ik toevallig buiten wilde zijn, en nu ik binnenzit is het ook prima. Doe waar je zin in hebt; choose Corrour.

Lees verder “Choose Corrour”

Veertig of vijftig?

Vier dagen lopen, één groot feest, 200 kilometer en een enkelblessure. Dat was zo ongeveer de samenvatting van mijn vierde Nijmeegse Vierdaagse. Dit jaar liep ik de 50 kilometer, in plaats van de voor mij verplichte 40 kilometer. Was dat de moeite waard? Jazeker! Voor herhaling vatbaar? Dat gaan we zien.

Lees verder “Veertig of vijftig?”

Van Brighton naar Eastbourne

De titel van deze blog zou ook iets kunnen zijn als ‘van levendige hippiestad aan zee naar charmante bejaardenbadplaats’, want daar komt het op neer. We liepen over de South Downs way, die niet alleen mooi is, maar ook makkelijk te volgen. Wie de officiële route even zat is, kan bovendien kiezen uit genoeg andere paden. In dit stukje Sussex hoeft een wandelaar zich nooit te vervelen.

Lees verder “Van Brighton naar Eastbourne”