Vandaag is het Trami-dag, dat wisten we. Geen leuke uitstapjes, geen etentje, maar een heuse tyfoon. En ook al konden we vandaag niets plannen, het liep toch ietsje anders dan gepland.
Gisteren schreef ik al dat we zo’n leuk hostel hadden; klein en oud, maar prachtig gerestaureerd en beregezellig. Oud betekent in dit geval ook muf en niet goed te luchten. Hoe goed het momenteel ook gaat, ik heb intrinsiek astma en dat is een factor om rekening mee te houden. Muf is meestal niet zo goed voor me.
Afgelopen nacht werd ik wakker met het bekende zagende gevoel van dichtzittende luchtwegen. Adem in, adem uit, het lukte met moeite. De ventolin hielp pas na een tijdje. Toen ik om acht uur wakker werd, was ik een flink stuk vermoeider dan ik ging slapen.
Wat nu? Nog zes nachten hier? Geen goed plan, besloten we. Gelukkig was het hostel zo lief om een flink deel van de aanbetaling terug te storten en toverde Maurits een spotgoedkoop appartementje uit Booking.com.
Dan de tweede stap; dwars door pre-tyfoon Osaka naar Umeda, de wijk waar onze nieuwe verblijfplaats was. Dat viel mee; de ringlijn door Osaka reed nog net, en het was plakkerig warm. Op de borden verschenen steeds meer vervallen treinen, in de hal van Osaka station stond een televisieploeg klaar voor quotes van gestrande reizigers. De koffietentjes waren al dicht, de wachttijd tot we in ons appartement konden brachten we door in de 7-Eleven op de hoek. Die blijven open tot de wereld vergaat.
Nu hebben we geen oergezellige hostellounge met een schommelstoel, zitzakken en spontane gesprekken over Japans leren met mede-reizigers, maar wel een brandschoon miniscuul appartementje in hartje Umeda, een van de hippere wijken van de stad. Voor het eerst slapen we niet op een futon maar in een bed, al is een bed van 1,90 meter voor Nederlanders beslist geen luxe. We hebben zelfs een eigen balkon, met uitzicht op het spoor. “Dat wist ik écht niet toen ik dit boekte” riep Maurits nog.
Terwijl ik dit schrijf komt de regen met bakken uit de lucht en zwelt de wind aan. Wij zitten warm en knus in ons appartementje met een berg eten en voldoende leesvoer. Morgen zien we wel weer verder. Het schijnt dan trouwens prachtig zonnig weer te worden.