Grebbeliniepad; van Spakenburg naar Baarn

Zuiderzeedijk

Het was geen weer om te wandelen; afwisselend miezer en regen tegen een achtergrond van grauwgrijze lucht. Toch wilden we een frisse neus, na weken vol kantoor en te veel decembergesnoep. Blessuretechnisch (en weertechnisch) was een lange wandeling geen goede optie, maar er lag nog een plan om het Grebbeliniepad te lopen.

Onze eerste etappe Grebbeliniepad liep van Spakenburg naar het station van Baarn, inclusief de kilometers om Baarn in te komen 13 kilometer. Veel linie hebben we niet gezien, wel veel waterwerken. Het eerste deel van het pad loopt langs de oude Zuiderzeedijk. Er is zelfs een stukje palendijk nagebouwd, om te laten zien hoe het er hier uitzag voordat halverwege de negentiende eeuw de uit Azië meegebrachte paalworm toesloeg.

Het was zondag, dus in Spakenburg was alles conform heersende religieuze overtuiging dicht. In Eemdijk, het tweede dorp waar we doorheen kwamen, ook. We zullen waarschijnlijk nooit weten wat de Hollandse en Thaise specialiteiten van café Ootje Eppie inhouden.

De omgeving druilde wat door, maar pas bij Baarn begon het echt te regenen. De markering van het pad werd ook geleidelijk beter, of wij werden alerter op blauw-groene stickers. We verlieten het pad om kletsnat Baarn in te lopen, waar café de Generaal wel open was. Het was er heerlijk warm en er was bier met een borrelplankje. Daar waren we opeens heel dringend aan toe.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.