We kwamen met kapot gewassen handen terug van vakantie, deden voor de vorm nog anderhalve dag alsof alles normaal was, en daarna werd de wereld heel klein. Ik deed wat elk mens deed: de zolder schilderen. Lees verder “Een opgeruimde boekenkast en een leeg hoofd”
Categorie: Blogs
Twee maanden na De Scheur
Januari en februari zijn niet per se maanden om wandelblogs te schrijven, maar ik wandelde dan ook niet. Ik zat op de bank, en als ik wel liep, was dat met krukken. Tijd voor een update over mijn knieband.
Potsdam; Plattenbau en rococo
Potsdam, dat is de plek waar toeristen heen moeten voor Sanssouci en het oude Hollandse wijkje. Het stadje ligt net buiten Berlijn en ik was er nog nooit geweest, deels omdat ik weinig aan verplichte toeristenlijstjes doe, deels omdat ik in Berlijn doorgaans op metrokaarten A+B reis en Potsdam in zone C valt. Toen doken er weer goedkope treinkaartjes op en gingen we naar Potsdam; niet een dag, maar drie dagen.
Goed voornemen
Goede voornemens, ik ben er niet zo goed in. Net als de rest van de wereldbevolking, want op blue monday zijn we weer collectief aan het kettingroken en comazuipen en al die andere dingen die we juist niet meer zouden gaan doen. Tegen mezelf zeggen dat ik bepaalde dingen nooit meer ga doen, of dingen die ik niet wil juist wel ga doen, werkt voor geen meter. Gelukkig ben ik niet de enige.
Islay
Ik wilde naar Islay vanwege de whiskystokerijen en, na het lezen van het Wikipedia-lemma over het eiland wilde ik ook naar Finlaggan. De wandelkaart zag er plat en modderig uit, met weinig interessante paden. Hoe zouden we ons hier drie dagen gaan vermaken? Het tegendeel gebeurde; ik werd verliefd op Islay.
Waarom ik een hekel heb aan rolkoffers
Het is een bekentenis die jullie mij waarschijnlijk niet in dank zullen afnemen. Dat komt omdat jullie allemaal een rolkoffer bezitten, misschien wel meerdere exemplaren. En jullie gebruiken ze nog met plezier ook. Maar toch; ik heb een hekel aan rolkoffers.
Choose Corrour
Ik ben op vakantie. Terwijl ik dit schrijf tikt de regen op het raam van het Schotse vakantiehuis, de thee dampt en in de koelkast liggen lokale biertjes en kaas te wachten op consumptie. Regen? Nee, niet erg. Ik ben deze vakantie al een paar keer natgeregend omdat ik toevallig buiten wilde zijn, en nu ik binnenzit is het ook prima. Doe waar je zin in hebt; choose Corrour.
Veertig of vijftig?
Vier dagen lopen, één groot feest, 200 kilometer en een enkelblessure. Dat was zo ongeveer de samenvatting van mijn vierde Nijmeegse Vierdaagse. Dit jaar liep ik de 50 kilometer, in plaats van de voor mij verplichte 40 kilometer. Was dat de moeite waard? Jazeker! Voor herhaling vatbaar? Dat gaan we zien.
Wat zit er in de tas van een Vierdaagseloper?
Over de ideale schoenen, sokken en blarenbehandeling voor Vierdaagselopers is al heel wat geschreven. Maar wat zit er in die 47 000 rugzakken en heuptasjes die in juli door de omgeving van Nijmegen stappen? Tipje van de sluier; veel is het doorgaans niet.
Van Brighton naar Eastbourne
De titel van deze blog zou ook iets kunnen zijn als ‘van levendige hippiestad aan zee naar charmante bejaardenbadplaats’, want daar komt het op neer. We liepen over de South Downs way, die niet alleen mooi is, maar ook makkelijk te volgen. Wie de officiële route even zat is, kan bovendien kiezen uit genoeg andere paden. In dit stukje Sussex hoeft een wandelaar zich nooit te vervelen.