‘Ga niet in het weekend naar Nikko’, aldus de Lonely Planet. Meestal doen wij braaf wat er in het blauwe boekwerk staat, maar dit keer niet. En? Ach, een horde Japanse toeristen is best te verdragen.
Vandaag was onze eerste keer shinkansen, en dat beviel prima: snel en comfortabel als beloofd. Na een overstap op de lokale boemel stonden we in Nikko. Nikko is beroemd vanwede de grote hoeveelheid schrijnen en tempels uit de Edo-periode (1600-1868) en een geliefd dagtochtje voor veel Japanners. Ik zou kunnen zeggen dat we na het charmante stationnetje in optocht naar boven liepen, maar de meeste bezoekers verkozen een pendelbus, touringcar of eigen auto in een file naar boven. Lopen is sneller.
De berg met het complex van tempels en schrijnen (het zijn er nogal wat) kun je met gids bezoeken, maar wij verkozen lekker rond te wandelen. Bij de grootste en drukste monumenten moet je flink betalen om binnen te mogen, wat neerkomt op twee rijen; voor de kassa en om de tempel binnen te mogen. Toch was de drukte nergens storend; een massa Japanse toeristen is te rustig en voorspelbaar om irritant te zijn.
Volgens de Lonely Planet is de Takino-jinja schrijn gratis en rustiger, want een paar kilometer lopen buiten het complex. Dat bleek een grote verrassing. De schrijn zelf was niet alleen prachtig, het was een heerlijke wandeling door een stil groen bos met af en toe een tempeltje of een waterval.
Een gedachte over “Japanreis 2018 deel 4”