Waar is de beste vis van Tokyo te krijgen? Het zou Tsukiji kunnen zijn, maar het was te druk om ergens te gaan zitten en al het lekkers te testen. De oude vismarkt uit 1935 wordt komende maand naar een ruimere locatie verplaatst, tot groot verdriet van marktventers en hun klanten. Zelfs vandaag werd er nog, misschien tegen beter weten in, geprotesteerd.
Wij lieten de chaos van Tsukiji achter ons, voor een tochtje naar Odaiba met de Yurikamome monorail, die technisch gezien geen monorail is. De lijn was een prestigeprojectje uit de tijd van de Japanse valutacrisis en dreigde een mislukking te worden, maar gelukkig heeft Odaiba zich alsnog ontwikkeld tot een onafzienbare zee van torenflats. De voertuigen rijden automatisch, waardoor voor in zitten extra leuk wordt.
In Odaiba staat het Aqua shopping centre, waar de servicebalie wordt bemand door Junco, die vriendelijk glimlachend alle informatie, inclusief gedetailleerde ov-tijden, oplepelt. Ze is dan ook een robot. Misschien nog wel leuker was het Vrijheidsbeeld dat in het park achter de mall staat. Het Vrijheidsbeeld? Juist ja. Maar het was een prettig park met schaduw en een fantastisch uitzicht op de Rainbow Bridge.
Omdat we ook nog met een echte monorail wilden spelen, namen we de ferry naar de Hinode pier (onder de brug door, wow) en deden een ritje naar Hameda. Als gehaaide ov-nerds lukt het beide keren om front row, direct achter de bestuurder te zitten. Natuurlijk was het uitzicht over de lijn fantastisch, maar we konden ook met de bestuurder meekijken. Ik kan het bevestigen; dat met die witte handschoentjes en dingen aanwijzen doen ze dus echt.
Een gedachte over “Japanreis 2018 deel 3”