Het is weer even wennen: rotondes, mensen, deuren met sloten. Welkom in Stornoway! We zijn nu echt op de terugweg, maar gelukkig gaan we daar lekker lang over doen. De pizza gisteravond was in elk geval een waardig afscheid van Cross.
Voor wie ooit een fijne plek aan het einde van de wereld zoekt; de Cross Inn is dat. Gisteravond brachten we met een biertje in de bar door en aten pizza uit de trailer die elke maandag op de oprit van de Inn staat – eigenlijk de enige optie voor warm eten zonder een stuk te fietsen, maar wat waren dit ontzettend lekkere pizza’s. In de bar staat een pooltafel, eerst in gebruik door twee mannen uit het dorp die al vroegen of we meededen. Als zij weg zijn en wij voldoende bier op hebben besluiten we tot een potje poolen.
Voor de duidelijkheid; we kunnen dit niet. Maurits’ laatste potje is twaalf jaar geleden, ik kan me mijn vorige potje niet herinneren. Daarbij zijn we allebei behept met wat oogafwijkingen die zorgen voor matig focussen en diepte zien. Dat alles zorgt voor een potje vol gemiste ballen die voor het doel lagen, een spelstrategie waar de BBC-commentatoren snikkend bij neer zouden vallen en ander onheil. Maar wij hebben lol en er zijn geen omstanders verwond. Ik heb trouwens gewonnen.
Vandaag fietsen we naar Stornoway, nog geen veertig kilometer verderop, en met de wind deels in de rug, dus staan we rustig op, smullen van ons ontbijt en bedanken voor het fijne verblijf. We pakken de tassen op de fietsen en dalen de heuvel af.
De eerste twintig kilometer is terugrijden naar Baraphas, daar is de afslag naar Stornoway. Over Ness terugrijden naar het zuiden klinkt logischer, maar daar is geen weg, alleen een Brug naar Niets. De wind blaast ons vol in de rug en de kilometers vliegen erdoor. Voor we het weten staan we bij de splitsing waar we linksaf moeten. “Op naar de grote stad!” roep ik. Dat is een grap. Stornoway is weliswaar de hoofdstad en veruit de grootste plaats van de Outer Hebrides, maar telt, zelfs als je de vastgegroeide dorpen Newmarket en Laxdale meetelt, nog geen zevenduizend inwoners.
Het Community cafe van Baraphas is gesloten voor een evenement en we drinken koffie en thee in het tankstation annex winkel annex alles. Daarna zetten we onze tanden in de forse zijwind, en klimmen de met veen en heide bedekte heuvels van Lewis in. Tussen Baraphas en Newmarket is niks, geen bewoning, alleen veen. Een enkel schuurtje, de elektriciteitskabel en wat stapels drogende turven zijn de enige tekenen van recente menselijke aanwezigheid. En de weg natuurlijk, die nog aardig stijgt en daalt.
Na de laatste klim zien we in de verte water schitteren. De Minch! De huisjes moeten Stornoway zijn. We dalen af door Newport, waar Maurits enthousiast op een verkeerslicht wijst. Oh ja, zo zagen die dingen er uit. Daarna volgen niet een, maar twee rotondes, en er is nog ander autoverkeer ook. We lunchen bij de fietsenmaker, die boven de winkel een café runt, omdat Maurits nou eenmaal in een fietserscafé wil zodra hij er een tegenkomt. Het fietsthema ontbreekt een beetje, maar het eten is prima.
Met een volle buik fietsen we naar het hostel. Ik heb vijftien jaar terug in Stornoway in een hostel geslapen, en omdat er maar een hostel is zou het dit moeten zijn, maar ik moet maar eens gaan googlen of het verplaatst is, want ik herken niks. Zo bont heb ik het nou ook weer niet gemaakt in de pub verderop. Onze fietsen gaan, op slot, in de schuur die ook al op slot gaat en we krijgen de sleutel van ons verblijf. We zijn dus toch een beetje in de grote stad.
De komende twee nachten slapen we in een klein houten woonwagentje in de tuin van het hostel, een uitermate snoezig geval en ik schrijf dit nu met een kop thee naast me op de trap van het woonwagentje. Het is lekker warm uit de wind. Onze was draait rondjes in de droogtrommel van het hostel, en we hebben net boodschappen gedaan bij een Tesco die groter is dan alle supermarkten waar we tot nu toe waren bij elkaar. Morgen gaan we Stornoway verkennen, voorwaar geen grote klus. Misschien is het ook wel diep ademhalen voor het Project van donderdag (de ferry en fietsen, ik leg het nog wel uit).