Over de ideale schoenen, sokken en blarenbehandeling voor Vierdaagselopers is al heel wat geschreven. Maar wat zit er in die 47 000 rugzakken en heuptasjes die in juli door de omgeving van Nijmegen stappen? Tipje van de sluier; veel is het doorgaans niet.
Een Facebookpostje twee jaar terug: “Hoeveel nemen jullie mee? Wij denken aan elk zes boterhammen voor de lunch, meuslirepen, bananen, en natuurlijk wat te snoepen. Kun je ergens warm water krijgen voor bouillon? We merken tijdens trainingen dat we veel drinken. Hoe nemen jullie vier liter water mee?”
Besmeukt gelach uit het ervaren lopers-kamp; laat de berg eten maar thuis, en neem je portemonnee en een flesje water mee. Inderdaad, alles wat je zo ongeveer zou willen eten als loper is onderweg te koop, hoewel ik nog een gat in de markt zie voor goede broodjes vega-knakworst. Snacks krijg je onderweg toegestopt. Er is een traditie om Vierdaagselopers te voorzien van plakjes komkommer, zoute stengels, spekkies en ander lekkers. Water is doorgaans ook geen probleem, dus dat maakt de tassen al een stuk lichter.
Nel is volgens mij het toppunt van minimalisme. Ik ontmoette haar vorig jaar in de trein naar Nijmegen. Trots liet ze mij haar Vierdaagsebepakking zien: een klein heuptasje met daarin een etuitje voor haar startkaart en persoonlijke papieren, een portemonneetje en een bidon. Bij kans op regen name ze een wegwerpponcho mee, maar zwaarder werd het niet.
Militairen sjouwen daarentegen verplicht minstens tien kilo bepakking met zich mee. De rugzakken worden geregeld gewogen, en wie te licht bevonden wordt kan naar huis. Nou heb ik genoeg met kampeerrugzakken gelopen om te weten dat een kilootje of twaalf (persoonlijke uitrusting erbij opgeteld) in een goed passende rugzak heel goed te doen is. Stiekem lijken me de verplichte legerkisten en tenue bij zomerse temperaturen nog veel zwaarder.
Voor sommige militairen is het inderdaad niet zwaar genoeg. Ik zag ooit een filmpje over een Nederlandse marinier die de broodjes knakworst onderweg zat was, en liever een hartig satéetje at. Hij nam daarom zelf de saté, pindasaus, een pannetje en een brander mee, voor zijn hele detachement. Gewicht? Een kilootje of zeventien, schatte hij.
Groot discussiepunt onder Vierdaagselopers: heuptas of rugzak. Ik zweer bij de laatste; iets meer ruimte (bijvoorbeeld voor onderweg gekochte puddingbroodjes) en neem de zweterige rug voor lief. Mijn rugzak is een simpel dagrugzakje dat zelfs niet specifiek voor wandelaars bedoeld is. Hij zit wel erg lekker, heeft wat extra vakjes waar nodig en is enigszins waterdicht. Overigens ben ik weleens heuptassen die door alle aanhangsels en bidons groter waren dan mijn rugzak. Als je er prettig mee loopt moet je het vooral doen, ethisch heb ik zo mijn bedenkingen.
De meeste lopers zullen ergens tussen de minimalist en de zwaarbepakte marinier zitten; extra flesje water voor die lange Zevenheuvelenweg, meuslireepje voor honger buiten de bebouwde kom, maar de regenbroek en de grote powerbank voor de telefoon blijven toch maar thuis. Omdat geen enkele loper hetzelfde is, hierbij de inhoud van mijn eigen tas.
- Gadgets op de buitenkant; veel Vierdaagselopers hebben vlaggetjes, mascottes en andere gadgets aan hun tas hangen. Ik heb onder andere een Leidse vlag, een konijntje dat ik 28 jaar geleden van mijn tante kreeg en groen-oranje minisokjes die ik bij mijn eerste Vierdaagse bij de dames van het verzorgingstehuis in Malden kocht. Het brengt vast geluk, maar het is vooral een handig haakje voor andere lopers die een praatje willen maken. “Hé, kom je uit Leiden?”
- Pet. Verplicht voor alle lopers; iets op je hoofd in de zon.
- Regenjas (blijft thuis bij zon). Ik heb niets met het gewapper van poncho’s, en al helemaal niet met het dunne plastic van wegwerpponcho’s. Mijn regenjas weegt weliswaar meer, maar is comfortabel, heeft een goed passende capuchon, ademt en heeft me nog nooit in de steek gelaten.
- Zonnebril. Ik kan niet zonder, want ik heb gevoelige ogen en glazen op sterkte nodig. Bij eerdere Vierdaagses liep ik haverwege de dag vaak onwillekeurig aan de randen van mijn bril te voelen. Had ik echt mijn zonnebril op? Ja, dus.
- Zonnebrandcreme. Factor veel en veel smeren.
- Wc-papier. Je zal maar net in die ene Dixi zonder zitten…
- Maximaal twee liter watercapaciteit. Ik heb zelden meer dan een liter bij me, maar er zijn een paar plekken waar kilometers lang geen water te krijgen is. Dat water gaat overigens in simpele PET-flessen. In die waterzakken met drinkslang kwamen iets te vaak schimmeltjes en alle hippe drinkflesjes zijn zwaarder dan mijn PET-flessen.
- Een paar broodjes kaas en een zak nootjes. Onderweg kun je inderdaad al het eten kopen dat je nodig hebt, maar doorgaans alleen in de bebouwde kom. Daar zitten ook alle kindertjes die schaaltjes winegums en Tucjes omhoog houden. Ik word erg onaardig als ik honger heb, dus voor trek buiten de bebouwde kom neem ik toch maar wat te eten mee.
- Een handdoek (alleen bij hitte). Geen betere koeling dan een natte handdoek in je nek leggen. En nee, NIET zo’n lichtgewicht sneldrogend exemplaar, want hij moet juist lekker lang nat en klam blijven. Zalig, bij dertig graden in de schaduw.
- Dextro en paracetamol. Standaard Vierdaagse-EHBO. Bij mijn eerste Vierdaagse veel gebruikt, daarna nooit meer, maar ze moeten wel mee.
- Sporttape. De smalle versie is ideaal bij wannabe-blaren en ander wandelleed.
- Vaseline. Leuk voor droge lippen, maar bij lange wandelingen krijgen mijn hielen een lik vaseline tegen wrijvingsplekken en –blaren.
- Reservesokken. Ik kan een hele dag op dezelfde sokken lopen, maar mocht het paar aan mijn voeten nat worden, dan is er een ziplockzakje met een droog paar.
- Talkpoeder. Voor iets minder zweterige voeten bij hitte. Wat goed is voor babybilletjes, is goed voor Vierdaagselopers.
- Ventolin. Nog nooit nodig gehad bij de Vierdaagse, maar ik heb voldoende astma om niet zonder ventolin de deur uit te gaan.
- Portemonnee, paspoort, telefoon. Geen commentaar, die zijn gewoon nodig. Alles gaat in een ziplockzakje, om droog te blijven bij onverhoopte regen.
- Startkaart. Als je die kwijt bent, heb je een groot probleem als Vierdaagseloper. Te vinden in hetzelfde ziplockzakje als mijn paspoort.