Ik had mezelf voorgenomen minder over breien te bloggen en meer over de grote dingen des levens, dus breide ik des te meer en schreef des te minder. Ik ga de paradox niet verklaren, maar een greep uit de laatste creaties showen. Want, lockdown, lange winteravonden, weinig anders te doen: het waren er nogal wat.
Tag: breien
Nog meer breiblog
Er lagen dus foto’s en een paar aantekeningen voor wat anders klaar, iets over wandelen misschien, over sneeuw, over data en wellicht een iets serieuzere ondertoon. Niets van dat alles. Thuiswerken vreet energie en ik kreeg geen Covid-19, maar mijn klassieke bijholteontsteking. Dus, ik las boeken, keek films en series en breide.
Vestje
De recente producties: een vestje, sokken en beenwarmers. De beenwarmers en sokken hebben voor de herfstkou toesloeg hun eigenaars gevonden, het vestje hangt in mijn kast. De katoen waar ik het vestje van breide is een verhaal op zich.
Dekentje
Terwijl de coronacrisis door Nederland denderde zat ik op de bank met een boek, een kop thee en een breiwerk, een prima besteding van de overvloed aan tijd die ik ineens had. Inmiddels kan ik weer op een terrasje, naar de bioscoop of eten met vrienden, en is het dekentje overhandigd aan twee kersverse ouders. Dit dekentje is net als het vorige dekentje gebreid met wasbare merinowol in de entrelac-echniek.
De laatste sokken van 2019
Op de laatste dag van het jaar post ik het laatste paar sokken. Weer voor schoonzusje Sanne, die ook de poezensokken uit de vorige blog kreeg. Sanne maakte de foto zelf, want ik had de sokken pas de de avond voor haar verjaardag af en had geen tijd meer voor een foto. Veel plezier met de uiltjessokken!
Vijf paar sokken in een jaar, een babydekentje, een sjaal, een paar beenwarmers dat ik nooit op mijn blog heb gezet en een muts; geen slechte productie, al zeg ik het zelf. En voor 2020 zijn er gewoon weer nieuwe breiplannen.
Geheime projecten en een nieuwe sjaal
Ik schreef een tijdje niets, maar breide en haakte. Het resultaat mag nu pas online, want Sinterklaas is geweest en alle cadeautjes zijn gegeven. De supergeheime projecten waren natuurlijk Sinterklaascadeautjes. Mijn moeder vroeg een muts met vrolijke streepjes en schoonzusje wilde graag sokken met poezen. Veel plezier er mee!
Voor mezelf haakte ik ondertussen een sjaal van een bol wol in verlopende tinten die ik voor mijn verjaardag kreeg. Het was even puzzelen, want een echte haakster ben ik niet, maar gelukkig wemelt het internet van de filmpjes en voorbeelden hoe het moet. Het resultaat is precies voor de winterse kou af.
Nog meer nieuwe sokken
Nadat ik nieuwe sokken voor mezelf breide, zou het volgende paar voor Maurits zijn. Hij koos rood, blauw en groen uit de tas wol. Ik wilde niet nog een keer met een treintjespatroon puzzelen, dus er moest wat anders op. “Schapen”, was het antwoord. Alsjeblieft, hier zijn de sokken met rode schaapjes in een groen weiland!
Nieuwe sokken!
“Karolien, heb je sokken gebreid met de voeten er al in?”
“Nee, het zijn mijn eigen voeten, want na alle sokken voor familie en vrienden was het tijd om mijn eigen voorraad aan te vullen. Ik koos voor veel kleur en Fair Isle-motiefjes. Precies op tijd klaar voor de herfst!”
Dekentje en sokken
Nee, de warmte is me niet in de bol geslagen, en ik ben ook niet naar de Noordpool verhuisd. Ik breide een dekentje en sokken in de afgelopen maanden.
Winters warm
Tante Annemiek had koude voeten, dus een paar warme sokken zou van pas komen. Ze zette zelfs haar recent verworven veganistische principes even aan de kant voor de wol. Een extra bedankje voor het schaap is op z’n plaats. Veel plezier met de sokken!