Hurtig is -ie niet, die rute, maar wel mooi en ze zorgen ook nog voor een goed bord eten. Vandaag stond er een lange stop in Ålesund gepland en we hadden geluk met het weer; het regende niet de hele tijd heel hard.
Over dat eten; wie meevaart kan mee-eten, of in elk geval vol- of halfpension bijboeken. Wij kozen voor half pension omdat de Kong Harald elke dag wel ergens lang genoeg aanlegt om aan de wal te lunchen. Gisteravond stond er een prima Noors buffet voor ons klaar, waar zelfs ondergetekende vegetariër genoeg lekkers vond. Op elke tafel staat een kan vers water, maar verder is de drank niet inbegrepen, wel goed voorradig. Een biertje aan boord doet een tientje en dan drink je Mack, wat ik liever niet doe sinds mijn studententijd in Tromsø.
De Hurtigrute stopt onderweg regelmatig, dus voor het ontbijt lopen we even naar buiten om naar de halte Torvik te kijken. Aanleggen, boot openklappen, beetje vracht laden en lossen en wegwezen. Het geheel duurt tien minuten en de M.S. Kong Harald is groter dan heel Torvik.
Het ontbijtbuffet is gigantisch en ik kan de brunost op het lijstje dingen-die-ik-wil-eten-in-Noorwegen afvinken. Na het ontbijt lopen we naar buiten om te kijken hoe Ålesund opdoemt in de mist.
Ålesund is een West-Noors vissersstadje dat in 1903 afbrandde en werd herbouwd in de toen hippe Jugendstil. Nu is Jugendstilbyen Ålesund een niet-te-missen bestemming voor elke toerist in deze regio, maar het is ook echt mooi. We lopen een rondje door de stad, waarbij het af en toe even niet regent. Ålesund is nu met ruim 40 duizend inwoners een aardige stad, maar het oude centrum is klein genoeg om in een uurtje te bekijken. We snuffelen in een buitensportwinkel met een flinke outlet en komen er iets beter bewapend tegen kou en nattigheid uit (ook nuttig in Nederland).
Terug op de boot drinken we thee en besluit Maurits tot een middagdutje. Ik kan het niet laten en loop terug naar het stadspark. De klim naar de lokale berghut is slechts 418 traptreden over een prima pad, dat kan ik wel. Even later sta ik boven en neem de foto’s met het uitzicht over Ålesund die bij een beetje Googlen direct opduiken, behalve dat op Google altijd de zon schijnt en mijn foto’s eindigen in een dikke mist. De terugweg naar de boot is een ultieme test of mijn gore-tex jas nog waterdicht is (ja).
In de hut wacht een blije Maurits. “Het zwembad is open!” Op het achterdek staan twee verwarmde bubbelbadjes, voor wie de sensatie van een zwembad in de grijze koude leuk vindt. Ik wissel mijn natte kleren voor mijn zwemspullen en ren achter hem aan. Eigenlijk ben ik niet zo’n badderaar, maar dit is te grappig om niet te doen.
Terwijl ik dit schrijf wordt de M.S. Kong Harald klaargemaakt voor vertrek, een paar uur vroeger dan gepland, we vermoeden iets met het slechte weer. Wij zitten warm en droog in onze hut, over een paar uur staat het eten voor ons klaar. En ja, niemand kijkt hier vreemd op van een fleecetrui aan het diner.
Flickr heeft overigens wat ruzie met de wifi aan boord, maar ik probeer zo toch wat foto’s toe te voegen.
Voor de statistieken:
treinen: 8
boten: 2
bussen: 0
trams: 2