Groeten vanaf Barra, Barraigh, in het Gaelic, de eerste van de lange rij eilanden. Een hele dag reizen vanaf Glasgow, wat maar weer doet beseffen hoe groot Schotland is. Maar vooral ook; hoe mooi; Highlands en Islands, het boek op mijn e-reader schiet niet op.
Gisteravond liepen we naar Hillhead, wat niet heuvelopwaarts was, maar -afwaarts. En opwaarts. En… Glasgow is nogal heuvelachtig, maar het was beslist fraai, inclusief een stukje Kelvingrove park. De Hillhead Book Club heeft niet meer de originele menukaart van een aantal jaar terug, maar goed uitgevoerde pubklassiekers, ook beslist heel lekker.
Verder was het zaterdagavond, en dat was te merken. Engelsen maken daar een feestje van, Schotten doen daar een schepje bovenop. Voor de mannen betekent dat zo ongeveer dat ze een schoon shirt aantrekken en hun baard trimmen, de dames maken er uren werk van, inclusief een goed beschilderd hoofd en een outfit die bij de heersende 14 graden beslist schadelijk voor de gezondheid moet zijn. De aanwezigen waren duidelijk van plan de bar leeg te drinken, wij vonden het wel vermakelijk. Verder was er live muziek van heel behoorlijke kwaliteit, en werden er om onduidelijke redenen oude afleveringen van Futurama afgespeeld op groot scherm.
Daarna kochten we twee enkeltjes voor de Subway, zoals de metro hier heet. Niet voor die ene halte naar Kelvingrove, maar om het rondje de andere kant op te doen. De Subway bestaat uit een rondje Glasgow, door bijzonder kleine tunnels. Het nieuwe materieel, waarvan ik me afvraag hoe lang dat nog glanzend wit blijft, is ruimer dan het oude, maar nergens hoger dan zo’n 1,85 meter. Bij Ibrox liep het voetbalstadion leeg, en de Subway vol, en stonden veel mannen krom tegen het plafond.
We willen de vroege trein naar Oban, dat betekent om 6.45 opstaan. Gelukkig heeft de doedelzakband die gisteravond in het hostel werd geladen niet meer gerepeteerd, of we hebben er dwars doorheen geslapen. We schuiven een continental breakfast naar binnen en fietsen naar het station, nu heuvelafwaarts door een vrijwel verlaten stad.
De koffiemolen naar Oban beschikt over een extra rijtuig voor alle fietsen, kom daar maar eens om in fietsland Nederland. De rit duurt drie uur. De West Highland Line voert ons dwars door de Highlands en staat absoluut in het linkerrijtje van de mooiste spoorlijnen. We komen langs een aantal plaatsen die we nog kennen van onze wandeling over de West Highland Way.
Oban is een toeristisch knooppunt met niet al te veel charme. We lunchen in de pub in de haven omdat elke Britse vakantie minstens een keer eten bij de Spoons moet bevatten (kom er maar in met opmerkingen over de rare rechtse eigenaar en het hoogcalorische voedsel), en lopen voor de tweede keer deze reis het ruim van een schip in.
De Isle of Lewis (Eilean Leòdhais, dit schip is tweetalig) brengt ons naar Barra, ruim vier uur varen. Ja, je kunt ook naar Barra vliegen, afhankelijk van de getijden omdat de luchthaven op het strand is. Ik bedenk dit niet. Fietsers kiezen de ferry, en er staan nog zo’n tien mensen hun rijwielen met spanbanden vast te maken. De zeearm is vlak en de overtocht schitterend. De heuvels langs de kust doen denken aan onze reis langs de Noorse kust afgelopen voorjaar, al is het beslist groener. Na de zeearm in de luwte van het vasteland volgt de Minch, die zijn reputatie waarmaakt. Wij kunnen er wel tegen, een deel van het passagiersbestand zal het toilet pas nabij Barra verlaten.
Barra ontvangt ons met mist, regen en harde wind. Mooi, die hebben we morgen een groot deel van de reis in de rug. We fietsen naar het hostel (twee minuten), checken in (een minuut), en lopen naar de Co-op voor een paar boodschappen (vier minuten), waarbij we heel Castlebay hebben gezien. De ferry blijft liggen tot vertrek morgenochtend en voegt met zijn CalMac-kleuren rood en geen een vrolijke noot toe aan de grijze omgeving.
Deze avond koken we zelf, in een keukentje met uitzicht op Kisimul Castle in de baai. Aan de hosteltafel is het gezellig. Het gerucht gaat dat er vanavond live muziek is in de hotelbar, de moeite waard om de regenjassen voor aan te trekken.